دل نوشته ای جهت توصیف روستای فهنه

  شعر کامل را در ادامه مطالعه کنید

فهنه ام ;

فهنه ام پهنه دلهای پاک 

لاله ای چند آرمیده زیر خاک 

من دهی از دهات نیشابور 

سوله را که شدم راه عبور 

  ده بالا غرب من را صاحب است 

برسلان شرق من را مالک است 

مدارس یعقوب و احمد نامشان 

پر حلاوت با شهادت کامشان 

باچوب سقف خا نه ها فرشین شده 

با گل بام خانه ها سنگین شده 

بیوت جنسشان از خشت خام 

تازگی آهن رود بر پشت بام 

تا دور دست آب کفایت می نمود 

جوی بود کانرا هدایت می نمود 

کودکان در مسیر، کنار جوی آب 

حافظ آب و میرساندند آنرا به باغ 

آب عینین به ایچ بادامها می رسید 

قد یونجه تا یال اسبان می رسید 

حیاتم به قناتم ،قناتم سوی ممات 

همتی کن که ثوابش رسد هنگام وفات 

پیرامون من دارندآب رودو آبرو 

من زبی آبی خویش گشته ام بی آبرو 

کشت و زرع و دام شغل مردم است 

صدق و فضل و کار خلق مردم است 

بهترین ره در کرژدر بدترینش راه داق 

چون به قله میرسی آنگه کنی توکار شاق 

بگردم که خاتون ده بسازد پنیر 

بخواهد سراینده را دل فتیر 

تموز بر تنور و زمستان به ساج 

تخته سنگی هست دارای آج 

سابق گوشت پروار به سقف آویخته 

حال به یخچال طعم از آن ریخته 

آویزان به سقف بود محصول تاک 

نداشتند بر خرابیش بیم و یاک 

ندیدم کسی دراین ده کزان گیرد آب 

قصد می کرده و خود کند بی کتاب

منبع : یکی از بازدیدکنندگان عزیز بنام سعید